TERUGBERIG: Veronderstel daar is hoop - Fransi Phillips.     


"‘n Paar jaar later kom ek in Moskou aan, dood bang geïndoktrineer deur die stories waarmee ek grootgeword het, vir die bleek Russiese reuse wat dromend op die roltrappe by my verby sweef,  en sit en skaak speel in die parke, en tog ook  heilig  verwonderd oor die skoonheid van goue en silwer kerkkoepels wat lig maak in die ure en ure van donker winters en kerkklokke wat lui uit die woud waar daar ‘n Kremlin is en wat ook die woud was waar Boris Pasternak weggekruip het vir die Sowjet regime, en waar hy nou vereer word. Dis daardie woud waar mens in die sneeu agter  klokke aan uit die verte strompel, verby die plek waar jy vroeër die week ‘n wit wolf en ‘n swart kraai in die sneeu gesien sit en praat het, en soos jy nader kom, hoor jy meer en meer ingewikkelde  melodieë uit die toring kom, en as jy  die deur van die kerk oopmaak, word jy begroet deur engele wie se sang harmonieer met die kerkklokke in die patrone wat die vlamme maak in die goud geraamde ikone. Maar verskoon my, ek raak bietjie sentimenteel, dis nie waaroor my gesprek gaan nie. "


Volledige teks by hierdie skakel:


https://filosofiekafee.blogspot.com/p/teks-veronderstel-daar-is-hoop-fransi.html




TEMA:
 Veronderstel daar is hoop  

SPREKER: Fransi Phillips met Mariana Kruger as medereerder.

Die ergste moontlike vorm van wanhoop, is die besef dat vryheid ‘n gevangenis geword het, en bevryding ‘n lokval. Op die oomblik word daar van ons gevra om te aanskou hoe die volk wat tydens die Tweede Wêreldoorlog van die Nazi’s bevry is, met behulp van die wat hulleself die bevryders genoem het in daardie oorlog, self met ‘n volksuitwissing besig geraak het. Dis hierdie toestand wat ons noodgedwonge terugvat op die pad wat die boemerang gevlieg het sedert die laaste keer toe die die wêreld uit ‘n oorlog “bevry” is, en wat ons laat wonder oor die moontlikheid dat hoop dalk uit vreemder, voorheen misverstane en selfs minder “bevrydende” oorde kan kom. En veronderstel daar is wel hoop vir die wêreld, wat ons sukkel om raak te sien: langs watter weë kan daardie hoop ons hier in ‘n donkerder wordende Afrika bereik?

 Fransi Phillips is ‘n Afrikaanse skrywer met honneursgrade in Filosofie en Kunsgeskiedenis. Sy het vir 10 jaar lank by die Tsjeggiese Ambassade in Pretoria gewerk, waar sy ‘n reeks lesings van Oud-President Vaclav Klaus vertaal het. Hierdie lesings, saam met kulturele en politieke vergaderings van die Europese Unie, het enersyds haar belangstelling in internasionale politiek aangewakker en andersyds ‘n gesonde Euroskeptisisme by haar laat posvat. Sedert 2011 werk sy as Engelse onderwyser in Moskou, veral by die British Business Language School, waar sy heelwat leer van Russiese asook Oekraïniese bankiers, oliemagnate, regsgeleerdes en wetenskaplikes. Haar skeptisisme teenoor die Weste is verder versterk tydens ‘n besoek aan New York in 2020 en 2021, met die inhuldigingstoespraak van Pres. Joe Biden. Op die oomblik werk sy steeds aanlyn by die BBLC, ontwerp T-shirts vir die Kalahari Boesmans en skryf gedigte wat uit die bloute op haar neerdaal.


Datum: Vrydagaand 8 Maart 2024
Plek: Bôrdienghuis, Breytenbach Sentrum, Wellington.
Toegang: R140 pp sluit ‘n glasie welkomsdrankie in. Pizzas, koffie en soetgoed is ekstra beskikbaar.

Bespreek asb by 0828951139 of oopgesprek@filosofiekafee.co.za
en betaal met dié datum W08/03 en jou naam by hierdie portaal: